Araştırma sonuçları şaşırttı! ‘Bu nehirler aslında var olmamalı’

Genel olarak, nehirler birleşerek denize veya kapalı bir göle doğru akar. Ancak makalede incelenen bu örnekler, bifurkasyon yani dallanma özelliği gösteriyor. Ancak alışıldık dallanmalardan farklı olarak, bu nehirler bir kez ayrıldıktan sonra ana su yoluna geri dönmüyor.

Bu tür sıra dışı örneklerden biri, Güney Amerika’daki Casiquiare Nehri. Bu nehir, kıtanın en büyük iki havzası olan Orinoco ve Amazon havzalarını birbirine bağlıyor. Orinoco’dan ayrılıp Amazon’un bir koluna katılan Casiquiare, yazarların deyimiyle “iki galaksi arasında kurulmuş bir solucan deliği” gibi çalışıyor. Hafif eğimi (yüzde 0,009’un altında) bile bu bağlantıyı sürdürebilecek kadar etkili.

Bir başka ilginç örnek ise Surinam’daki Wayambo Nehri. 1717 yılında Hollandalı sömürgeciler tarafından haritalandırılan bu nehir, doğuya ya da batıya doğru akabiliyor. Bu yön değişikliği, yağış miktarına ve insan yapımı kilit sistemlerine bağlı. Nehrin iki yönlü akışı, bölgedeki altın, boksit ve petrol üretiminden kaynaklanan kirliliğin izlenmesini zorlaştırıyor.

Araştırmacıların en gizemli bulduğu örnek ise Kanada’nın uzak ormanlarında yer alan Echimamish Nehri. Adı, Cree dilinde “iki yöne akan su” anlamına geliyor. Hayes ve Nelson nehirlerini birbirine bağlayan bu su yolu, bazı kaynaklara göre tam ortasından her iki yöne doğru akıyor. Ancak bölgenin düzlük yapısı ve kunduz barajları gibi unsurlar nedeniyle akış yönü konusunda hâlâ belirsizlik var.

Kaynak: Sözcü